ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΩΝ ΣΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΝΕΟΓΝΩΝ (ΜΕΝΝ) ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Κοψιδάς Ι., Κουρκούνη Ε., Τσολιά M., Ροηλίδης Ε., Γκέντζη Δ., Δημητρίου Γ., Τσόπελα Γ.Χ., Τριανταφύλλου Χ., Χωριανοπούλου Ε., Τσάκος Ι., Μαϊστρέλη Στ., Βοντζαλίδης Δ., Γριβέα Ι., Δρόσου-Αγακίδου Β., Δρούγια Α., Θεοδωράκη Μ., Ιωσηφίδης Η., Καπετανάκη Α., Καραβάνα Γ., Καραχρήστου Κ., Λιθοξοπούλου Μ., Μαυρογεώργος Γ., Μπαρούτης Γ., Μπούζα Ε., Νίκαινα Ε., Παπαευαγγέλου Β., Σιαχανίδου Τ., Σκορδαλά Μ., Σούμπαση-Γρίβα Β., Στρατίκη Ε., Τζάκη Μ., Τριανταφυλλίδη Π., Τσιντώνη Α., Τσουβαλά Ε., Σπυρίδης Ν., Κουρλαμπά Γ., Ζαούτης Θ.  

1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Παιδιατρικών Λοιμώξεων
14-16 Δεκεμβρίου 2018, Αθήνα, Ξενοδοχείο Royal Olympic

Σκοπός:  Η περιγραφή της χρήσης αντιβιοτικών στις ΜΕΝΝ της Ελλάδας.

Υλικό και Μέθοδος:  Συμμετείχαν 15 MENN(Σεπτέμβριος2016–Μάρτιος2018). Κάθε μήνα καταγράφονταν τα πρώτα 15 περιστατικά που έλαβαν. Συλλέχθηκαν δημογραφικά στοιχεία, κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα και δεδομένα για τη χρήση των αντιβιοτικών. Επιλέχθηκαν οι περιπτώσεις με έναρξη εμπειρικής αγωγής και αρνητικές καλλιέργειες. Υπολογίστηκε: α)η διάρκεια θεραπείας για κάθε Μονάδα και περιγράφεται ως διάμεσος με ενδοτεταρτημοριακό εύρος(ΕτΕ). β)η κατανάλωση των αντιβιοτικών τις πρώτες 7 ημέρες κάθε επεισοδίου. Ως Πιθανή Πρώιμη Νεογνική Σήψη(ΠΠΝΣ) ορίσθηκε το επεισόδιο που εκδηλώθηκε τις πρώτες 3 ημέρες ζωής.

Αποτελέσματα:  Καταγράφηκαν συνολικά 3625 περιστατικά. 2780 ήταν ΠΠΝΣ. Τα χαρακτηριστικά τους περιγράφονται στον πίνακα1. Στις περιπτώσεις με έναρξη εμπειρικής αγωγής για ΠΠΝΣ με αρνητικές καλλιέργειες, η διάμεσος τιμή ανά Μονάδα της διάρκειας της θεραπείας ήταν 7 ημέρες(ΕτΕ:4-8) και κυμαινόταν 3(ΕτΕ:2-4) έως και 12(ΕτΕ:8-16). Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν για περιπτώσεις πιθανής όψιμης νεογνικής σήψης(ΠΟΝΣ) με διάμεσο 6,7 ημέρες(ΕτΕ:4,4-8,6)(Σχήμα 1). Σχετικά με την κατανάλωση των αντιβιοτικών, στα νεογνά με ΠΠNΣ η διάμεση ποσοστιαία χρήση για τα γλυκοπεπτίδια ήταν 2,9%(εύρος:0-11,1%) ενώ για την κεφοταξίμη 1,5%(εύρος:0,26%-11,1%).Αντίστοιχα στα νεογνά με ΠΟΝΣ ήταν 22,2%(εύρος:3,6%-45%) και 2,9%(εύρος:1,4%-20,9%), ενώ επιπλέον για την μεροπενέμη 7,8%(εύρος:0,5%-18,7%).

Συμπεράσματα:  Διαπιστώθηκαν σημαντικές διαφορές στη διάρκεια θεραπείας νεογνών τα οποία έλαβαν εμπειρική αντιμικροβιακή αγωγή για πιθανή σήψη και είχαν αρνητικές καλλιέργειες. Βρέθηκαν επίσης σημαντικές διαφορές και στην επιλογή των αντιβιοτικών που χρησιμοποιούνται στις ΜΕΝΝ. Τα παραπάνω θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως στόχοι παρέμβασης με σκοπό την ορθή χρήση αντιβιοτικών.